FORNOS COMUNAIS
«Trátase de fornos comunitarios propios de lugares con recursos limitados. Pertencían a tódolos veciños dunha aldea onde se facían quendas ou roldas para coce-lo pan unha vez á semana. Un veciño ocupábase de quentalo, mentras os restantes cocían por quendas. Na primeira fornada solíase quentalo forno durante dous ou tres días arreo para “quentalas pedras”. As fornadas eran máis grandes para que durase o plan ata que volvese a tocala quenda.»
HISTORIA

Comezaba quentando o forno, sempre con materiais vexetais que non deixaban mal cheiro. O mesmo tempo preparábase a masa nunha artesa deixándoa en repouso para que fermentara. Canda a masa estaba para enfornar apágabase o lume e quitábanse as brasas. Loga da cocedura feita, retirábase o plan coa pa deixándoo enfriar riba da artesa ou de calquer estante.

Habitualmente a edificación comunitaria era de planta rectangular con muros feitos de perpiaño ou cachotería de granito ou xisto, con porta de acceso e tamén posiblemente unha fiestra. Cáseque todos encintados. Con cuberta a dúas augas telladas nun principio de colmo e posteriormente de lousas de pedra, granito ou tella.

Queres ler máis sobre os fornos comunais?

FOTOS
En que podemos axudar?

Contacta co Concello para comunicar os teus comentarios, dúbidas ou suxerencias.

Enviar mensaxe
¡Ola!
¿En que podemos axudarte?